Na mocy traktatu pokojowego w Tylży w 1807 roku Miejska Górka została włączona do Księstwa Warszawskiego, by na mocy postanowień Kongresu Wiedeńskiego z 1815 roku wróciła do Prus w ramach Wielkiego Księstwa Poznańskiego.
W początkowym okresie sprawowania władzy pruskiej uległ zahamowaniu rozwój rzemiosła oraz handel miejskogórecki.
O przemyśle można mówić dopiero w momencie powstania polowego pieca do wypalania cegły na przedmieściach miasta (1844r.). Do największych placówek handlowych należały dwie hurtownie sprzedaży desek i dwie drogerie. W mieście uruchomiono punkt sprzedaży nafty oświetleniowej, będącej zupełną nowością w ówczesnym handlu Wśród zakładów przemysłowych istotną rolę odgrywała Cukrownia, a przełomem w rozwoju ekonomicznym miasta stało się powołanie do życia instytucji kredytowej – Banku Ludowego (1871 r.). Jego podstawowa działalność sprowadzała się do kredytowania polskich gospodarstw rolnych oraz gromadzenia oszczędności.
W latach 1815-1870 następują zasadnicze zmiany w rozbudowie miasta. Zostają zabudowane wolne place, a także przedmieścia Miejskiej Górki. Jednak rozwój Miejskiej Górki hamują częste pożary.
Ważną rolę w życiu miasta zaczęła odgrywać komunikacja kolejowa. Linia kolejowa o długości 52 km połączyła Rawicz z Kobylinem, przechodząc przez Jutrosin, Miejską Górkę i Sarnowę.